De kustmammoetboom of kustsequoia (Sequoia sempervirens), beter bekend onder de Engelse naam Coast Redwood, is een boom uit de cipressenfamilie (Cupressaceae) en is de hoogste boom ter wereld.
Voor de ijstijden kwam de boom in de vochtige gematigde gebieden over het hele noordelijke halfrond voor. De bruinkool van Europa bestaat voor een groot deel uit Sequoia-stammen. De boom heeft een hekel aan vorst en heeft een vochtige atmosfeer nodig om goed te groeien. De soort is nu alleen nog inheems in het westen van Noord-Amerika in een strook langs de kust bij Monterey, Californië waar ideale omstandigheden voor de boom zijn door de dagelijkse mist die van de oceaan het land in drijft. In Europa wordt de boom in parken en tuinen aangeplant om de sierwaarde, maar de winterhardheid van jonge exemplaren laat te wensen over. Aan de vochtige westkust van Europa groeit de boom echter goed: in Ierland, Groot-Brittannië en West-Frankrijk is de groeisnelheid meestal net zo groot als in Californië. In Europa wordt tot nu toe een hoogte gehaald van 40 meter, maar de hoogste Amerikaanse kustmammoetboom is 115,5 meter hoog, ruim drie meter hoger dan de Dom van Utrecht. De verwachting is dat uiteindelijk dezelfde hoogte ook op andere plaatsen in de wereld gehaald wordt.
De kustmammoetboom heeft een zuilvormige kroon met horizontale of hangende takken. Vaak zijn er uitlopers aan de voet van de stam. De boomschors is roestkleurig rood, zacht en vezelig. Later wordt de schors donkerder, dikker en diep gegroefd.
De boom heeft harde, vlakke bladeren van 1,5 tot 2 cm lang. Ze lijken wel wat op taxus naalden. Van boven zijn ze donkergroen en onder met een witte streep gemarkeerd.
Aan de hoofdtakken zijn de bladeren kleiner en priemvormig. De grootte van de bladeren neemt nabij de top van de boom af; experimenten hebben aangetoond dat dit komt omdat de druk van het water in de transportkanaaltjes in de boom afneemt met de hoogte: kustmammoetbomen benaderen de theoretisch maximaal haalbare hoogte voor een plant die geen actief transportmechanisme voor water heeft tegen de zwaartekracht in.
kegels zijn klein, rond en geelachtig. Ze vormen groepjes aan de top van kleine zijtwijgen. De vrouwelijke kegels zijn houtig en bolrond, 2 tot 2,5 cm lang en hebben gerimpelde roodbruine schubben. De zaden zijn gevleugeld.
De boom heeft een zeer lang leven van meer dan 2000 jaar. Een unieke eigenschap van de kustmammoetboom is dat bij omzagen van de boom of bevriezing de stomp weer nieuwe scheuten maakt die kunnen uitgroeien tot nieuwe stammen. In de natuurlijke groeiplaatsen in Amerika kan men vaak zien hoe zo een groepje redwoods netjes in een cirkel staat. De cirkel geeft de oude 'moederstam' aan die meestal helemaal verrot is en zo de nodige humus geeft aan haar 'nakomelingen'. Deze regeneratie is bij coniferen niet gebruikelijk.
De kustmammoetboom levert zacht, maar duurzaam hout met bleekgeel spinthout en roodbruin kernhout. Het wordt gebruikt voor tuinmeubels, schuttingen en dergelijke. Vroeger werd het hout veel gebruikt om er spoorbielzen van te maken en broeikassen wegens de praktische onaantastbaarheid voor vocht. In het verleden is door de grote vraag naar redwood hout naar schatting 95% van het oorspronkelijke areaal gekapt. Het merendeel van de resterende bomen is ondergebracht in het Nationaal park Redwood.
Disneyland Resort Paris